De eikenprocessierups en de grote poppenrover – het verhaal gaat verder
Een rustig rupsenseizoen, een onverwacht bezoek aan Jersey en een vervolg op het verhaal van de grote poppenrover
Eikenprocessierups op het Kanaaleiland Jersey
Begin dit jaar werd het team gecontacteerd door het Department of the Environment van het Britse eiland Jersey. Jersey kampt sinds een tiental jaren met een plaag van eikenprocessierupsen, en had daarenboven vorig jaar ook het eerste nest van dennenprocessierups, het broertje van onze rups en berucht voor zijn desastreuze effect op dennenbossen. Beide soorten worden in Jersey beschouwd als invasieve exoten.
Jersey is het grootste van de Kanaaleilanden, is Brits Kroonbezit maar ligt dicht bij de Normandische kust. Het eiland heeft een gematigd klimaat en wordt doorsneden door smalle, beboste valleien waar zomereiken uitstekend gedijen, ideaal voor de eikenprocessierups.
Kennisverpreiding, ook buiten het projectgebied, behoort tot ons takenpakket, dus trokken enkele collega’s er eind juni op uit voor een vierdaags bezoek om de situatie ter plaatse te bekijken en zo mogelijk advies te geven. We bezochten een aantal locaties waar al jaren nesten gevonden worden, plaatsten er vallen om sluipvliegen- en wespen te vangen en haalden ze terug op, bekeken de vangst in het lab ter plekke en brachten de interessante soorten mee naar huis. Ook bezorgden we de mensen van het departement een aantal nestboxen waarmee ze zelf aan de slag kunnen om meer parasieten op te sporen.
Als toemaatje werd gevraagd een presentatie te geven over het project op de ‘Non-Native Invasive Species-conferentie’ in St. Helier, de hoofdstad van Jersey. Op deze conferentie bespraken lokale ecologen en experten van o.a. Guernsey, Italië, Hawaii, Montserrat en het Vlaamse INBO de risico’s van invasieve soorten voor de biodiversiteit en de volksgezondheid op de Kanaaleilanden. Onze bijdrage bestond erin achtergrondinformatie te bezorgen over de mogelijke gevaren, verspreiding en migratietrends van zowel de eiken- als de dennenprocessierups.
Proef Grote Poppenrover: het verhaal gaat verder
Het verhaal van de grote poppenrover is ondertussen al enkele malen de revue gepasseerd – dat las je in de eerdere nieuwsbrieven.
Het begon ongeveer toen we vorig jaar van de Turkse General Directorate of Forestry, zeg maar het Staatsbosbeheer of Agentschap voor Natuur en Bos in Turkije, enkele honderden eitjes en volwassen exemplaren van deze keversoort mochten ontvangen. De soort wordt daar ingezet in de strijd tegen de dennenprocessierups, een naaste neef van onze eikenprocessierups. Ondanks de nodige zorgen bleken deze dieren echter niet geschikt in onze strijd tegen de eikenprocessierups, dus moesten er alternatieven gezocht worden.
In Turkije leven ook populaties van de grote poppenrover die zich in de eikenprocessierups gespecialiseerd hebben, en daarvan ontvingen we eind juni een honderdtal exemplaren. Na een lange vlucht van Antalya naar België en de nodige controles in het Zaventemse Animal Care & Inspection Centre, mochten we de nieuwe spruiten in ontvangst nemen. Ze werden stante pede naar het lab in Limburg gebracht, waar ze zich onmiddellijk op de verzamelde rupsen gestort hebben. Ze worden daar verder vertroeteld en we hopen nu op vele nakomelingen in de volgende jaren!
Ook hadden we het voornemen om dit jaar locaties in Vlaanderen en Nederland op te zoeken waar grote poppenrover gemeld werd. In 2022 waren dat in totaal nog een twintigtal waarnemingen. Helaas doet ook de grote poppenrover het dit jaar blijkbaar minder goed, met slechts drie waarnemingen. Daarom zijn die plannen uitgesteld tot het voorjaar van 2024.